De meest bizarre ervaringen met recruiters

Enige tijd geleden deed collega Wim van den Nobelen een bijzondere oproep om de meest bizarre ervaringen met recruiters met hem te delen. In deze blog deelt hij zijn ontvangen reacties en een bijzondere top 10 met je. 

Een tijd geleden deed ik een videooproep om jullie bizarre ervaringen met recruiters met mij te delen. Dat heb ik geweten. Een karrenvracht aan bijzondere reacties die ik in deze blog met jullie wil delen.

De vraag was: wat is de meest bizarre vraag die een recruiter jou ooit gesteld heeft? Of heb je ooit iets mee moeten nemen of iets bijzonders moeten doen voor een sollicitatie?

Een greep uit de reacties van bizarre vragen gesteld door recruiters: 

Monika: Waarom ben je naar Nederland geëmigreerd? Kan je ook écht boos worden? Wil je nog kinderen?
Onno: Waarom wil je werken? Waarom ben je nog niet aan de slag? Weet je dat je een achterstand op de arbeidsmarkt hebt? Waarom ben je nog niet aan de slag?
Pieter: Voor een korte klus (6 maanden max) vroeg de recruiter waar en wat ik over 5 jaar ben en/of doe?
Jan: Ik doe wel eens gek en draai het wel eens om en stel zelf de vragen "Waarom bent u de meest ideale recruiter voor mij en deze functie? Hoe leg je aan een blind persoon de kleur geel uit?"
Laura: Mij is wel eens gevraagd hoe mijn vriendenkring eruit ziet? Wat voor types zijn dat? Hoeveel heb je er?
Rob: Vragen om geboortedatum, pasfoto's, referenties en willen praten over mijn prive leven.
Daan: Ik kreeg ooit de vraag: wat zijn jouw favoriete merken?
Nikki: Telefoon uitzetten, welk boek ik het laatst gelezen had.
Corina: Kreeg de vraag van welke muziek ik hield en naar welke uitgaansgelegenheden ik ga.
Irene: Ik kreeg de vraag wat ik, in vergelijking tot de opvoeding van mijn eigen ouders, bewust anders doe in de opvoeding van mijn kinderen...
Joost: Ooit de vraag wat in de kroeg mijn favoriete drank was, ik drink geen alcohol, dus fris was mijn antwoord.
Tess: Hoeveel kinderen heb je? Hoe oud zijn je kinderen en zijn ze vaak ziek? Zit je eigenlijk in de WW en hoe lang nog?
Maaike: Waarschijnlijk snappen alleen ict mensen de belachelijkheid van deze vraag: of ik ook kon reefaktoren (ofwel Nederlandse uitspraak van refactoren ofzo) (for the record: het zegt mij niets)

Top 10 van de meeste bizarre ervaringen tijdens een sollicitatie

Maar het kan nóg erger. Wat mij betreft is dit toch wel de top 10:
Monika: Hier werken is net als of je gaat trouwen. Wil je dat?
Danny: Wat zou je doen met een miljoen pingpong ballen?
Peter: Als we jouw kinderen vragen wat voor pappa ze hebben, wat zouden ze dan zeggen? Ik vond het bizar.
Marjos: Een recruiter (een vrouw) vroeg me iets over mijn privé leven te vertellen. Ik vertelde o.a. dat ik getrouwd was en 4 kinderen had (en heb). De volgende vraag was: 4 kinderen?!? Allemaal van dezelfde man?!?
Gerdien: Wat zit er allemaal in de tas die je nu bij je hebt?
Tess: Waarom heb je geen rokje aan maar een broek?
Richtje: Het is lang geleden dat me deze vraag tijdens een sollicitatie gesteld werd: neem je wel eens een breiwerkje mee naar je werk?
Michael: Hoeveel tennisballen passen in deze kamer?
Sandra: Waar loop je in de polonaise?

Bovenstaande lijst laat maar weer eens zien dat recruiters niets menselijks vreemd is. Hoe vreemd en bizar ook, het doel is een goed beeld te krijgen van de kandidaat. Maar of hiervoor de juiste middelen worden ingezet, is voer voor discussie. Eén reactie die ik ontving is misschien nog wel de meest typerende van deze hele lijst en zegt hopelijk niet alles over recruiters: Roos: Hoe krijg ik je aan het huilen?